Նիկոլ Փաշինյանը 4 ու կես ժամանոց ասուլիս տվեց։ Հետո եղավ ՀՀ արտաքին գործերի նախարարության հայտարարությունը։

Կառավարական ոհմակին ուղղված ակնհայտորեն սարքած հարցերի շարանի մեջ Արարատ Միրզոյանին բաժին էր հասել միանգամից 4 թխած հարց: Միամտաբար կարելի էր կարծել, որ այդ հարցերի սրությունը, բովանդակությունը, խորությունը «տեղին» էին, էլ չասեմ, այսպես կոչված նախարարի նախապես սարքած հարցերի վերաբերյալ պատասխանների փայլը, հմայքը, ուժգնությունը բարձր մակարկակի էին և երկրի համար կարևոր, այնինչ Արարատն ԱԺ-ում ծուռ տված փոխանցումներով հա փուստ էր տալիս։

Հատված «Հայ բեմի թագուհին. Վարդուհի Վարդերեսյան» գրքից

Այսօրվա դիրքից նայելով, այնքա՜ն, այնքա՜ն պարզ ու ցցուն է երևում, թե 1997-ին, ՀՀ Առաջին նախագահ Լևոն Տեր Պետրոսյանը ինչպես էր սրիկայաբար ծախում Արցախը: ՈՒ այսպես:

Ադրբեջանի պետական պաշտոնական հռետորաբանությունը վերջին ժամերի ընթացքում հստակ ցույց է տալիս, որ ստեղծված են Հայաստանի և Արցախի հանրապետությունների վրա հարձակման անհրաժեշտ «հիմնավորումները»։

Լավրովն ասում է. «Բոլորին հայտնի է, որ 2020-ին հնարավորություն կար ավելի շուտ հասնել կրակի դադարեցմանը, բայց ես դա թողնում եմ պատմաբաններին»։ Բայց այս պահին դեռ 2023 թվականն է, և պատմաբաններն այստեղ առայժմ որևէ անելիք չունեն։ Մենք դեռևս վերացած ժողովուրդ կամ կորսված պետականություն չենք։ Հետևաբար, սա լրիվ ուրիշ, կենդանի արձագանք է ենթադրում։

2023 թվական, մայրաքաղաք Երևան: Մետրո կառուցող ու տիեզերք արբանյակ բաց թողնող երկրի կենտրոնական հրապարակները տակավին ավլում են չոլերից հավաքած ու պատահական բուսականությունից պատրաստված ավելներով։ Պետք է ենթադրել, որ իսկական ավելների ու մաքրման մյուս պարագաների գումարները մսխվել են՝ ավանդույթի համաձայն։

Ռուս-ուկրաինական պատերազմի արդեն կոնկրետ արդյունքներից մեկը ռուսական «Վագներ» մասնավոր ռազմական ընկերության հայտնությունն է։ Եվրոպական լավագույն ռազմական հանդերձանքով, կապի միջոցներով, անհատական դաշտային ապահովության միջոցներով, ժամանակակից հրետանիով, տանկերով զինված ուկրաինական բանակը մարտադաշտում զիջում է արկածախնդիր Պրիգոժինի սաներին, ընդ որում, այս միավորման մարտիկները գերազանցում են նաև ռուսական կանոնավոր բանակին և չեչեն գրոհայիններին մարտավարական հմտություններով։

Երբ դու չես զբաղվում քաղաքականությամբ, քաղաքականությունը զբաղվում է քեզնով: Դու չես զբաղվում, աջդ քաշել մի անկյունում ծվարել ես, քթիդ տակ փնթփնթում ես ու դժգոհ ես, իսկ իրենք քանդում են` թատրոն, համալսարան, եկեղեցի, խաչերն են քանդում, հետո կպահանջեն աղոթքը դարձնել նամազ, թուրքիայից փոքրիկ «կովրիկներ» կբերեն (բիզնեսը կզարգանա), կասեն՝ ծնկի՛ր, կասեն՝ ալլահը վկա, ծնկի՛ր ու գլուխդ խփի՛ր հողին:

Երկիրը դարձրին թատրոն, ու հիմա թատրոնում թատրոն են փակում: Բայց ինձ ավելի շատ մտահոգում է թատրոնի անունը` գոյ-գոյություն-լինելություն: Ահա թե մեր ինչն են փակում փթիրները: